Oktober was met recht dé woonmaand. Te beginnen met de Woonbeurs in de RAI Amsterdam, gevolgd door de Dutch Design Week, beter bekend als de DDW Eindhoven. En als klap op de vuurpijl, eens in de twee jaar, de beurs Interieur in Kortrijk (België). Ik zal me hier beperken tot mijn persoonlijke hoogtepunten van de DDW...
Het succes van de afgelopen jaren zorgt er wel voor dat je niet meer op je gemak een rondje kan maken langs al het moois. Voor een praatje met de ontwerper mag je aansluiten in de rij. Ik moet er wel bij vermelden dat de ‘zaterdag’ geen gelukkige keuze was. Maar design leeft volop en dat is een jaarlijks feestje meer dan waard. Al spittend door de foto’s springen er twee projecten uit, plus een eervolle vermelding...
Op de Academie in de ‘Witte Dame’ werd ik verrast door het werk van een duo: Nils Chudy (Duitsland) en Jasmina Grase (Letland). Onder de naam: “Chudy and Grase” werken ze samen aan interieurproducten met een verhaal. Na hun afstuderen hebben ze zich direct gevestigd in Kopenhagen (Denemarken). Onderhand het Mekka van de designwereld.
“Meet the wicker” is de naam van hun collectie ambachtelijk gevlochten rieten meubels. Niet zomaar rieten meubels… Het duo heeft vakmensen om zich heen verzameld. Met veel geduld en ambacht worden stalen frames bekleed met riet. Hierdoor gebeurt er iets magisch. Het zwart stalen frame tekent mooi af tegen het lichte riet. Tegelijk zorgt het frame voor een moderne en stoere uitstraling, en houdt het het riet letterlijk in bedwang. Deze collectie zal zeker niet onopgemerkt blijven…
Een andere verrassing was de ‘Weld’ kruk van ontwerper Joris de Groot. Zijn fascinatie voor industriële productprocessen brengt hem tot bijzondere samenwerkingen. Voor de Weld kruk werkte hij nauw samen met een producent in kunststof (Lever Kunststoftechniek ) en een interieurinrichter (Hubbers BV.)
De techniek waarmee in de regel kunststof leidingsystemen en lekbakken voor industriële toepassingen worden vervaardigd, heeft Joris ingezet om interieurproducten mee te vervaardigen. En met succes! Voor de Weld kruk maakt hij op een slimme manier gebruik van alle beschikbare technieken en materiaaleigenschappen.
De machines die normaal platen uit de kunststof snijden, snijden nu de verfijnde contouren van de kruk. En de machines die het materiaal samensmelten maken nu de las (weld in het Engels) waarmee de kruk zijn uiteindelijke vorm krijgt.
Uiteindelijk bleek ik Joost al te kennen van een ander ontwerp; de ‘Weld’ bag. Ook hier is het samensmelten een belangrijk onderdeel van het ontwerp. De tassen worden gemaakt van hetzelfde materiaal en met dezelfde techniek als waarmee opblaasboten (Zodiac) worden gemaakt. Ik ben heel benieuwd met welke techniek hij zijn volgende ontwerp gaat samenstellen.
Tot slot mijn eervolle vermelding... Die gaat naar mijn oud stagiair Pascal de Boer voor zijn 108 Ambulance (108 is Alarmnummer van India). Tijdens zijn stage in India verbaasde hij zich over hoe slecht het gesteld is met het ambulancevervoer in een overvolle wereldstad als Mumbai.
Terug in Nederland boog hij zich over dit probleem en vond een oplossing in de riksja. De verkeerssituatie is zo overspannen, dat alleen fietsers en riksja’s zich een weg kunnen banen door de overvolle straten. Een reguliere ambulance maakt geen schijn van kans. Vaak worden ernstig zieken of slachtoffers van een ongeluk per riksja vervoerd. Toch ontwikkelt de stad reguliere ambulances, iets wat Pascal bewoog zijn versie te ontwerpen.
Pascal ontwierp een compacte, uiterst wendbare ambulance, afgeleid van de riksja. Door deze te voorzien van een elektromotor en een minimale behuizing, biedt deze ambulance ruimte aan een patiënt en twee ambulancebroeders. De kans een patiënt echt te helpen neemt hierdoor enorm toe.
Succes van de DDW
Het succes van de afgelopen jaren zorgt er wel voor dat je niet meer op je gemak een rondje kan maken langs al het moois. Voor een praatje met de ontwerper mag je aansluiten in de rij. Ik moet er wel bij vermelden dat de ‘zaterdag’ geen gelukkige keuze was. Maar design leeft volop en dat is een jaarlijks feestje meer dan waard. Al spittend door de foto’s springen er twee projecten uit, plus een eervolle vermelding...
Chudy and Grase op DDW
Op de Academie in de ‘Witte Dame’ werd ik verrast door het werk van een duo: Nils Chudy (Duitsland) en Jasmina Grase (Letland). Onder de naam: “Chudy and Grase” werken ze samen aan interieurproducten met een verhaal. Na hun afstuderen hebben ze zich direct gevestigd in Kopenhagen (Denemarken). Onderhand het Mekka van de designwereld.
Meet the wicker
“Meet the wicker” is de naam van hun collectie ambachtelijk gevlochten rieten meubels. Niet zomaar rieten meubels… Het duo heeft vakmensen om zich heen verzameld. Met veel geduld en ambacht worden stalen frames bekleed met riet. Hierdoor gebeurt er iets magisch. Het zwart stalen frame tekent mooi af tegen het lichte riet. Tegelijk zorgt het frame voor een moderne en stoere uitstraling, en houdt het het riet letterlijk in bedwang. Deze collectie zal zeker niet onopgemerkt blijven…
WELD kruk op DDW
Een andere verrassing was de ‘Weld’ kruk van ontwerper Joris de Groot. Zijn fascinatie voor industriële productprocessen brengt hem tot bijzondere samenwerkingen. Voor de Weld kruk werkte hij nauw samen met een producent in kunststof (Lever Kunststoftechniek ) en een interieurinrichter (Hubbers BV.)
De techniek waarmee in de regel kunststof leidingsystemen en lekbakken voor industriële toepassingen worden vervaardigd, heeft Joris ingezet om interieurproducten mee te vervaardigen. En met succes! Voor de Weld kruk maakt hij op een slimme manier gebruik van alle beschikbare technieken en materiaaleigenschappen.
De machines die normaal platen uit de kunststof snijden, snijden nu de verfijnde contouren van de kruk. En de machines die het materiaal samensmelten maken nu de las (weld in het Engels) waarmee de kruk zijn uiteindelijke vorm krijgt.
WELD bag
Uiteindelijk bleek ik Joost al te kennen van een ander ontwerp; de ‘Weld’ bag. Ook hier is het samensmelten een belangrijk onderdeel van het ontwerp. De tassen worden gemaakt van hetzelfde materiaal en met dezelfde techniek als waarmee opblaasboten (Zodiac) worden gemaakt. Ik ben heel benieuwd met welke techniek hij zijn volgende ontwerp gaat samenstellen.
Eervolle vermelding
Tot slot mijn eervolle vermelding... Die gaat naar mijn oud stagiair Pascal de Boer voor zijn 108 Ambulance (108 is Alarmnummer van India). Tijdens zijn stage in India verbaasde hij zich over hoe slecht het gesteld is met het ambulancevervoer in een overvolle wereldstad als Mumbai.
Terug in Nederland boog hij zich over dit probleem en vond een oplossing in de riksja. De verkeerssituatie is zo overspannen, dat alleen fietsers en riksja’s zich een weg kunnen banen door de overvolle straten. Een reguliere ambulance maakt geen schijn van kans. Vaak worden ernstig zieken of slachtoffers van een ongeluk per riksja vervoerd. Toch ontwikkelt de stad reguliere ambulances, iets wat Pascal bewoog zijn versie te ontwerpen.
108 Ambulance
Pascal ontwierp een compacte, uiterst wendbare ambulance, afgeleid van de riksja. Door deze te voorzien van een elektromotor en een minimale behuizing, biedt deze ambulance ruimte aan een patiënt en twee ambulancebroeders. De kans een patiënt echt te helpen neemt hierdoor enorm toe.
Laat een reactie achter
Deze site wordt beschermd door hCaptcha en het privacybeleid en de servicevoorwaarden van hCaptcha zijn van toepassing.